weerstand

Weerstand... hoe dat zo?

Tegen inzet van tolken! Ja, moet je bij mij zijn. Met mijn verslechterde gehoor, is de inzet van tolken nog belangrijker geworden.
Ik heb zelf al een aantal keren ervaren hoe het is, als ik geen tolk inzet in een grote groep. Dan ben je me kwijt en volg ik maar een heel klein deeltje van wat er wordt gezegd. En ik wil niet alles volgen, maar er bij zitten en niets kunnen volgen, dat is heel eenzaam.
En hoewel anderen wel herhalen voor mij, is 't toch anders. En vaak mis je de clou. Want iets grappigs, is vaak niet meer zo grappig, als het voor jou wordt samengevat en herhaald.
Ik vind het ook altijd wel heel lief en aardig als anderen die moeite nemen. Als ze die moeite nemen, want dat doet ook niet iedereen.

Dus ik ben kritisch en wil toch het liefst een tolk mee. Ook al ging het de vorige keer goed, of weet ik dat ik iemand kan volgen. Met meer mensen is het gewoon een rustpunt. En dat is fijn, want je hoofd heen en weer bewegen alsof je een tenniswedstrijd aan het volgen bent, is vermoeiend. En net dat eerste zinnetje missen, is ook lastig.

Nu heb ik in een korte tijd al weerstand meegemaakt en bijzondere opmerkingen gehad.
Zo heb ik binnenkort een gesprek, (het hoe en wat doet er maar even niet toe), maar die dame met wie het gesprek gevoerd gaat worden, is zelf tolk geweest (begreep ik). Dus een tolk was niet nodig, als ik dat wilde, was dat ok, maar het hoeft niet. En dat gesprek is dan met drie personen, in een restaurant.
Natuurlijk, er kan dan een gebaren, maar twee nog niet, dus ik snapte de logica van die zin niet helemaal. Ik werd er ook opstandig van; dat zoiets iets werd gezegd, terwijl ik misschien wel een heel logische en zinnige reden heb om er voor te kiezen. Dus er gaat gewoon een tolk mee! Anderen bepalen dat toch niet? En natuurlijk er werd gezegd dat het niet echt nodig was en dat ik het wel mocht doen... Maar m'n haren gingen gelijk overeind staan.

Tweede akkefietje was van vandaag. En dat is iemand die al wel bekend was met tolkinzet... Ik had aangegeven toch graag tolk in te willen zetten in een setting met meer mensen. Zo'n 20 mensen laten we maar zeggen. Ik heb er lang over nagedacht, wil ik het wel en zal ik het doen en kan het, maar toen dacht ik, niet meer denken, gewoon doen. Het is een kwestie van goed voor jezelf zorgen en zorgen voor een toegankelijke communicatie.
De argumenten die werden gegeven waren o.a. dat de spontaniteit er vanaf zou gaan in de communicatie (waarom, omdat er een persoon aanwezig is, die alles vertaald wat er wordt gezegd?), dat mensen het storend zouden vinden (misschien in het begin even wennen, maar het went altijd ontzettend snel en dan is het heel vanzelfsprekend), en dat communiceren onderling ook niet makkelijker zou worden (huh? Ik denk juist dat het wel makkelijker word, want ik volg het tenminste ook, zonder teveel inspanning... ). Ik heb alle argumenten ontkracht, maar het laatste woord is er nog niet over gesproken. Ik ben dus heel benieuwd hoe dat dan verder gaat.

Ik maak wel vaker weerstand mee, in de zin van dat mensen zeggen, "maar het gaat toch goed zo?" "Wij redden het prima samen", "de volgende keer hoef je geen tolk meer mee te nemen hoor". Ik hoor 't aan, knik ja en amen en kom toch weer met een tolk. Of ik geef aan dat het met een tolk gewoon veel prettiger is, omdat ik dan zeker ben dat ik de informatie goed begrijp.
Gelukkig is het veel vaker, dat de tolk gewoon welkom is. Ook op feestjes, op een personeelsfeest, op congres(sen)... Ik geef gewoon aan dat er een tolk mee komt, de reden en dan is 't goed. En zo hoort het ook.