Throwback

Bijna alweer aan het einde van het jaar... tijd voor een korte terugblik. Wat is er weer veel gebeurd op allerlei gebieden!

Waar ik zelf het meest trots op ben? Dat ik dit jaar een positieve wenteling heb kunnen geven aan alles. Na jarenlang knokken en steeds weer een tegenslag, is 't nu eens tijd voor hele leuke dingen!

Nog altijd kamp ik met de gevolgen van de medicatiefout. Inmiddels is het niet meer opvallend aanwezig, maar slaat het vooral toe als ik moe ben. Dan blijft het vinden van woorden lastiger. Ook ben ik nog sneller vermoeid en kan ik minder goed tegen veel prikkels. Maar als dat alles is...?

Begin dit jaar heb ik mijn eigen bedrijf opgericht: met dit bedrijf heb ik afgelopen jaar drie prachtige en weer bijzondere reizen mogen maken. Elke reis was weer een bijzondere ervaring en uniek! Zo zijn we naar de andere kant van de wereld gevlogen om de Big Apple te verkennen, met een klein groepje, maar zo de moeite waard. De dagen vlogen voorbij!
Later in het jaar stond er een busreis op de planning naar Berlijn; een stad met een enorm interessante en bijzonder indrukwekkende geschiedenis. Dankzij de inzet van tolken kregen ook wij deze geschiedenis mee. Kippenvel momenten. Ook kippenvel momenten waren de momenten waarop de dove/sh reizigers contact kregen met de horende medereizigers van onze groep. Dat we kunnen laten zien dat we ondanks onze beperking (wat een rotwoord eigenlijk), ook gewoon volop meedraaien in de maatschappij! Dat we met inzet van tolken ook heel veel kunnen mee krijgen. En nog belangrijker; we zijn ook gewoon mens. We hebben diverse medereizigers geraakt op een heel positieve manier. Ik vind het toch prachtig om te zien, dat juist door deze reizen, mensen zoveel plezier beleven, maar ook dat anderen worden geraakt. Er worden bruggen gebouwd, begrip gekweekt over en weer.
De laatste reis was naar Verona; ook hier heb ik weer een hele mooie reis mogen meemaken, met een prachtige groep.
Het is geen rozengeur en maneschijn, het kost veel energie om reizen te bedenken, uit te voeren en alles er om heen te doen, maar het resultaat mag er toch elke keer weer zijn. En daar doe ik het dan voor.
In 2019 staan al drie reizen op de planning; Gran Canaria, Cappadocie (ism Mona Lisa reizen en Geluc) en Rome. Omdat ik deze reizen naast mijn reguliere baan doe, is het altijd kijken of er in mijn schema ruimte is ;-).

Ja, mijn reguliere baan: ik werk er al sinds 2017, begonnen als helpende, nu inmiddels actief als verzorgende. Ik ben meegegroeid, want ik heb in het afgelopen jaar weer ontzettend veel geleerd. Door een blessure heb ik er een tijdje uit gelegen en leek het even, dat er niet voldoende werk was, maar inmiddels is dit verleden tijd. Ik kan volop aan de bak. Naast m'n werk in de zorg, spring ik ook regelmatig bij, bij de activiteitenbegeleiding. En dat vind ik juist leuk, deze afwisseling! Ik heb er nog altijd veel plezier in en dat betaalt zich uit. Inmiddels heb ik gehoord dat ik vaste uren krijg!

Ook was ik aangenomen bij een andere organisatie, waar ik een vast contract kon krijgen. Maar helaas kon ik dit ineens niet meer combineren en moest ik dit afzeggen. Achteraf gezien is dit geen slechte beslissing geweest. Voor mij was het wel heel positief dat ik in een keer was aangenomen op mijn kwaliteiten!
Inmiddels heb ik een inval contract gekregen, weer ergens anders. Met mensen met een NAH. Nieuwe uitdaging en gezien het feit dat ik nog in opleiding ben, is het goed om meerdere dingen te doen en mezelf scherp te houden. Maar m'n hart ligt in de ouderenzorg heb ik ontdekt.

Al met al kan ik zeggen: het was een mooi jaar, met weer prachtige en mooie mensen om me heen.
Met frisse moed ga ik op naar 2019