En nu...

Als verpleegkundige in opleiding, vind ik het ontzettend fijn om praktijk en theorie te combineren. Nu is het algemeen bekend dat ik als flexmedewerker in de ouderenzorg werk.
Vorig jaar in mei begon het; ik zag op Facebook een vacature voorbij komen voor verzorgende IG, bij een nieuw te openen locatie. Ik dacht, daar moet ik op reageren! Een brief geschreven, deze opgestuurd en er niet meer bij nagedacht, het was net voor de sluitingsdatum. Ik was die hele brief al vergeten, tot ik drie dagen later een mail kreeg, dat ze me wilden uitnodigen voor een gesprek.
En toen ging de procedure van start; in mijn sollicitatiebrief staat niet vermeld dat ik slechthorend ben. Dit vermeld ik alleen als het relevant is voor mijn functie. Als je mijn CV goed bekijkt, kun je daar wel uit opmaken dat ik daar erg mee bezig ben en de link leggen.

In het antwoord op de uitnodiging gaf ik wel aan dat ik slechthorend ben en een tolk gebarentaal meeneem. Daar werd positief op gereageerd. Tijdens het gesprek was het een beetje aftasten en wennen ook natuurlijk, maar het gesprek verliep prima.
Daarna kreeg ik ook het verlossende bericht: omdat ik nog geen diploma had en ook nog geen derdejaars HBO-V was, konden ze me geen contract als verzorgende IG aanbieden, maar ze vonden me zo gemotiveerd en enthousiast dat ze me wel een contract wilden aanbieden voor drie maanden. Dit was dan een proefperiode.
Ze waren nog een beetje onzeker over het feit dat ik slechthorend ben, hoe dat zou zijn in de praktijk, want daar hadden ze totaal geen ervaring mee. Ik ben op dit aanbod in gegaan en daar heb ik nog geen moment spijt van gehad! Omdat ik op een flex contract ging werken, had ik geen vaste uren. Ik kon dus ingezet worden wanneer nodig en dit was al eerder dan verwacht. Vanaf toen ben ik gaan meedraaien. Op een gegeven moment kon ik tijdelijk niet meer ingezet, maar dat kwam uiteindelijk ook goed. M'n contract werd ook al verlengd, want ik had de "proefperiode" positief doorstaan!

Omdat ik inmiddels ook derdejaars HBO-V was, ben ik gaan onderhandelen; ik was toe aan meer uitdaging en voelde ook dat ik er klaar voor was. Ik ben in gesprek gegaan en heb het voor elkaar gekregen dat ik als verzorgende IG aan de slag kan. Dit betekent dat ik in de praktijk meer mag en ook in de nabije toekomst verantwoordelijke diensten kan gaan draaien. En daar ben ik blij mee.
Mijn slechthorendheid is eigenlijk geen issue; natuurlijk moeten we soms even kijken hoe we het e.e.a moeten oplossen en dan gaat het vooral om de telefoon, maar verder merkt men er vrij weinig van. Je moet opletten dat je mij aankijkt als je wat zegt en dat ik niet reageer als je in de verte iets staat te roepen, maar verder...? Ik ben echt zo blij dat ik de kansen krijg en dat er wordt gekeken naar wat ik wel kan... Ook mijn collega's zijn er zo aan gewend, die weten niet beter.
Meest prettige vind ik ook dat er een leeromgeving is; ik leer veel, zeker van m'n meer ervaren collega('s). Dat houdt me ook weer scherp. Kortom, ik voel me dan dus best als 'n visje in het water (alhoewel er altijd wel een stukje onzekerheid blijft!)

Omdat ik op m'n flexcontract eerst weinig uren maakte, heb ik gesolliciteerd bij een andere organisatie, welke ook een nieuwe woning ging starten. Hier heb ik ook een positief gesprek gehad (binnen tien minuten was het hele sollicitatiegesprek klaar) en ben aangenomen op een contract voor 16-20 uur, als helpende. Dit wilde ik heel graag, maar uiteindelijk heb ik toch het moeilijke besluit moeten nemen om dit niet te doen. Ik bleek het niet te kunnen combineren en geef m'n huidige werk toch voorrang. Ik werk best veel en hoewel ik graag bezig ben, is het niet de bedoeling dat je me na een maand kunt opvegen.
Maar voor mij alleen al is het gewoon een boost, dat ik ben aangenomen op ervaring en kunnen en dat ik de kans krijg! Na al die jaren tevergeefs solliciteren en deksel op de neus krijgen, zijn dit mooie ervaringen die ook weer moed geven.