Praag

Afgelopen week heb ik een stedentripje naar Praag georganiseerd voor doven/slechthorenden en iedereen die het leuk vond/vindt om mee te gaan. En dat was weer een bijzonder groot succes!

Maandag: de dag van vertrek. Vroeg opstaan zeg, pffff! Maar het hoort erbij. Wij kunnen in Deventer opstappen, dus dat is wel makkelijk.

Mooi op tijd staan we er. Ik krijg een appje dat een van de reizigers in Utrecht staat en niet is opgehaald met de bus. Oeps! Dat kan natuurlijk niet. Gelijk even gebeld om het te regelen en na wat gedoe over en weer, mag ze op kosten van de reisorganisatie een taxi nemen naar de vertrekplaats in Nieuw Dijk.

Onze bus gaat daar rechtstreeks heen. In Nieuw Dijk is iedereen er al zo’n beetje, dus wordt een gezellig weerzien of kennismaking met degenen die ik nog niet ken.
Na een kopje koffie/thee (waaaaaaar? Die heb ik niet eens gezien!) konden we op weg naar Praag! Bij Bottrop kregen we een chauffeurswissel, en zij reed ons naar Praag en bleef de gehele reis bij ons.
Af en toe moet er in de bus getolkt: de schrijftolken zitten klaar met de schrijfapparatuur (zij tolken ondertussen ook vaak gesprekken onderling) en de NmG tolk kunnen gelukkig makkelijk op staan, maar moeten wel naar voren lopen. Dit is afgestemd met de chauffeur, dat ze niet gaan praten, voordat de tolken klaar staan. Staand tolken is ook niet makkelijk!

Na vele tussenstops, -wat nodig is natuurlijk, komen we ‘s avonds aan in Praag. We rijden direct door naar het restaurant, waar we gaan eten. Ik moet bekennen dat het mij nogal tegen viel. Ze serveren natuurlijk aan veel mensen tegelijk uit en dat is allemaal al van dat voorgekookte spul wat warm wordt gemaakt. Niet mijn ding. Ik kies liever zelf wat ik eet, maar ja. Ik eet wel wat, want ik moet iets in m’n maag hebben.
Daarna gaan we door naar het hotel, waar we kunnen inchecken. Dat doen we dus, en daarna is het tijd om even te evalueren (althans, de tolken en ik) en we sluiten de dag gezellig af met een drankje.

Dinsdag: vandaag gaan we op stap met de gids. We kunnen een beetje uitslapen, we hoeven pas om kwart voor negen in de bus te zitten. Na het ontbijt, wat overigens prima was, intercontinentaal, dus voor elk wat wils, gingen we naar Benedenstad Praag. Met de gids, zeik dat al? Nou dat was een leuke uitdaging voor onze tolken, want ze praatte best snel en ook een beetje monotoon en een accent. Ik dacht, toen ik haar hoorde praten, volgens mij haalt ze geen adem. We zijn met de bus de stad in gegaan en vervolgens met de gids door de stad heen gelopen. Ik geloof niet dat er veel is blijven hangen van wat ze vertelde, maar van wat ik heb gezien is wel veel blijven hangen. Prachtige stad is Praag! Ik heb er van genoten. ‘s Middags hadden we vrije tijd, we konden zelf kiezen wat we gingen doen. Onze groep (bestond uit zestien personen totaal) ging uit elkaar, want iedereen wilde iets anders doen. En dat kon, elke groep kreeg een tolk mee. Ik ging zelf op pad, voor mij is het prettig om in de vrije tijd even rustig mijn gang te kunnen gaan. Ik ben tenslotte verantwoordelijk voor een hele groep en dat is pittig. Omdat ik uit ervaring weet, dat er van alles kan gebeuren en ik het liefst voorbereid ben, heb ik zelf een tolk mee, zodat ik direct kan handelen en regelen met tolk, mocht dat nodig zijn. Dat geeft mij zoveel rust!

Het diner gingen we weer samen nuttigen in hetzelfde restaurant als gisteren.
Daarna een avondtoer, in de bus. Het weer was de hele dag een cadeautje, het werd zonnig en bleef droog. Heerlijk. Maar ‘s avonds ging het toch wel regenen. Na de avondtoer gingen we terug naar het hotel, alwaar we de dag met z’n allen weer afsloten met een drankje.
We willen het niet te laat maken, morgen moeten we vroeg in de bus zitten. Maar ja, het is zo gezellig…

Woensdag: weer een beetje vroeg uit de veren. Om acht uur moeten we in de bus zitten. Pffff! Na het ontbijt, gingen we op weg naar Novi Bor. Dat is best een eind rijden, want er gaat geen snelweg naar toe. Het is wel een prachtig landschap waar we doorheen rijden.
Als we in Novi Bor zijn, ontstaat er onduidelijkheid. Onze chauffeur had afgesproken met iemand, maar kon het niet vinden. Dus werd rijden en rijden, maar we zagen het niet. Uiteindelijk kwam er iemand bij ons in de bus, die ons naar de glasfabriek leidde. Ze sprak Duits en daar hadden we niet op gerekend. Godzijdank had ik tolken mee genomen die een aantal talen spreken en dus met elkaar konden ze het Duits vertalen naar geschreven tekst of gebaren. En dat is me ‘n beste klus hoor! Maar ze doen het maar wel even!
In de glasfabriek bleek dat we eerst terug moesten, want we kregen koffie met gebak. Oké dan, weer die bus in. Wat een gedoe, maar onze groep bleef er heel relaxed onder (we waren als groep-in-groep mee).  Na de koffie met gebak, konden we in een winkeltje glas kopen. Daarna weer terug naar de fabriek. We moesten goed opletten waar we liepen, want het kon heel heet worden, ze liepen allemaal met glas rond en het werd geblazen. Machtig gezicht om te zien, maar die gids die liep maar als een kip zonder (of met?) kop rond en maande ons voortdurend tot doorlopen, want ja ze had een strak schema en we waren al laat. Tja, aan file kunnen wij ook niet zoveel doen! Ik werd er knetter van maar goed, we blijven lachen!
Na dat bezoekje aan het glasfabriek gingen we eten. Je kon in een hotel eten of kiezen voor iets anders. Onze groep koos voor iets anders, maar een aantal besloot toch in dat hotel te blijven. Maar ze mochten niet mee-eten, want was niet voor hen gereserveerd. Nou ja, wat ‘n onzin! Het is uiteindelijk wel geregeld. Een kleiner groepje ging naar een ander restaurant. Wij hebben daar heerlijke pizza gegeten! Ondertussen moest ik even FaceTimen naar Nederland, want iemand had een lintje gekregen. Zij wilde eigenlijk heel graag mee naar Praag, maar omdat ze dat lintje kreeg, ging dat natuurlijk niet door…

Na de pizza op weg naar de bus, we gingen weer terug naar Praag. We konden weer genieten van het landschap en al snel waren we weer in Praag (sneller dan verwacht). We werden bij het restaurant afgezet, konden zelf kiezen of we nog iets wilden doen of gewoon bleven zitten. Het eten was wederom niet van je het. En alweer patat, maar waar waren de groenten? Beetje sla is ook niet alles! Ja, klaag, klaag…

Na het eten waren we vrij om te doen wat we wilden. We hebben een heel gezellige avond gehad in het hotel en het was niet echt vroeg toen ik naar bed ging. Twee uur…?

Donderdag: we gaan vandaag naar Bovenstad Praag, - de Burcht! Om half negen vertrokken we. We worden voor de burcht afgezet en moeten in de rij staan wachten. Er is een strenge security controle. Nadat we naar binnen zijn, ging de gids een hoop vertellen. Ik kan m’n aandacht er niet zo goed bij houden, dus op een gegeven moment ging ik met de tolk weg. Ik heb de wisseling, -van de overigens bescheiden- wacht toevallig gezien. Eigenlijk stelt het weinig voor, maar ja.
Vanaf de burcht heb je wel een heel mooi uitzicht! Prachtig. Het weer deed weer z’n best en het bleef droog. Vanaf de burcht gingen we de Karelsbrug over. Mooie brug, en veel mensen en veel dingen. Dan tijd om te lunchen. Er was een leuk tentje ontdekt, soort van huiskamer. En de lunch smaakte best. Ik kwam er achter dat ik was vergeten door te geven dat wij die avond niet mee wilden eten in het restaurant, maar zelf een restaurantje wilden op zoeken. Dat moest geregeld, maar hoe? Ik had geen telefoonnummer van de chauffeur. Gelukkig had ik een tolk mee, dus het belwerk heeft zij opgepakt en uiteindelijk kwam dat ook in orde.
Na de lunch gingen we weer in groepen uiteen, iedereen wilde nog iets doen of zien. En dat kon, dus super. Ik zelf ging nog even souveniertjes kopen. Maar het meeste is eigenlijk toch prul, dus ik heb niet zoveel uitgegeven. Ik had alleen alle afstanden niet echt goed ingeschat. Vanuit de burcht kwamen we op de Mala Strana terecht (mooi deel) en vervolgens naar de Karelsbrug. Voor mijn gevoel lag die brug nog best een eindje van het Starometska, maar op een gegeven moment herkende ik de straten (van mijn verkenningstripje naar Praag) en dacht ik, he? Ligt het eigenlijk allemaal toch wel dicht bij elkaar?
Uiteindelijk op het grote plein bij de klok beland en daar lekker op een terrasje gezeten met een drankje. Toen de groep compleet was, zijn we samen gaan eten. En dat was heel gezellig.
We gingen zelf terug naar het hotel met de metro. Omdat ik deze trip eerder had gemaakt, wist ik hoe we moesten reizen en dat was wel fijn. Maar pfff, die metro zat vol! Maar toch gelukt.
Laatste avond alweer, we hebben nog even geevalueerd en daarna met z’n allen weer gezellig afgesloten. Omdat we vrijdag vroeg op moesten, was het toch wel handig om bijtijds naar bed te gaan. Dat is mij niet echt goed gelukt, maar ja!

Vrijdag: pffff, om zes uur aan het ontbijt zitten. Veels te vroeg. Maar ja, ’t is niet anders. Om half zeven weg rijden, op weg naar Nederland. In de bus is het best stil, want iedereen is moe van de afgelopen week. Na aantal tussenstops, korte omweg, belanden we op tijd weer terug bij de vertrekplaats in Nieuw Dijk. Wij wilden niet mee eten, veel van ons gingen snel huiswaarts, anderen moesten wachten tot de bus vertrok. Ging toch nog wel snel voorbij en toen was de koek op. Huiswaarts! Moe, maar echt voldaan kwam ik thuis. Wat een prachtige week weer, wat een fijne groep en wat een leuke reis! Ik heb er van genoten!