Van alles en nog wat

Soms maak je ook echt van alles mee.

Gisteren moest ik naar Utrecht. Een korte bespreking onder het genot van een heerlijke pizza. En dat voor maar vijf euro! Kom je niet snel tegen.

Ik loop op krukken. Meer dan vijf weken geleden heb ik mijn teen gebroken omdat ik een kastenwand er op heb laten vallen. Dit alles omdat ik zo slim was geweest om te gaan klussen op blote voeten. Absoluut géén aanrader. Het gevolg was dus ook grote teen gebroken, teen er naast gekneusd. Enfin, toen maar krukken huren. Ik had inmiddels gehoopt zonder krukken te kunnen, maar helaas! Lange afstanden kan ik nog niet afleggen zonder krukken, dus ze moeten mee. 

Maar ik was op weg naar het restaurant in Utrecht waar ik had afgesproken. Kom ik onderweg een jongen tegen. Ik zag hem wel kijken, maar besteedde er geen aandacht aan, omdat ik de weg zocht. Ik stond even stil en werd toen door hem aangesproken. Hij vroeg of hij voor mij mocht bidden. Ik dacht, ik versta hem vast verkeerd, dus vroeg om herhaling. Ik bleek het goed gehoord te hebben, hij wilde echt voor mij bidden. Nou wel ja ;-), als ie graag wil? Voor mijn gebroken teen. Prima, hij gaat z'n gang maar, dus hij ging bidden voor m'n gebroken teen. Vroeg hij vervolgens of mijn teen was genezen. Ik kon nog net een opborrelende lach binnen houden. Want m'n teen was niet genezen hoor. Ik ben maar snel verder gegaan, voor ik hem helemaal uit zou lachen, want dat vind ik ook wel sneu. Ik ben wat sceptisch, wat dit soort dingen betreft.

Terug op het station zie ik dat mijn trein vertraging heeft. Tien minuten... Maar ik moet wel iets ondertussen, van dat stilzitten krijg ik het ook maar koud. Dus ik duik de boekwinkel in en oh jee! Daar blijft altijd van alles aan mijn handen plakken. Zovéél leuke boeken, die ik allemaal nog graag wil lezen! Een boek gekocht en toen wegwezen. Niet meer kijken naar al die andere boeken die me verleidelijk toeroepen. 

Ik ben weer wat leesvoer rijker! Joepie.
Maar voordat ik dat boek van mezelf mag lezen, moet ik me eerst even voorbereiden op mijn sollicitatiegesprek, dat ik vrijdagmorgen heb.

Vanmorgen sollicitatiegesprek gehad; ik heb de keus, ik kan er komen met de bus of met de trein, maar dan moet ik nog wel even lopen. De bus stopt vrijwel voor de deur. Heb ik net weer de pech dat de bus die ik neem, ook nog eens meer dan vijf minuten later vertrek. Maar ik ben precies op tijd binnen voor m'n sollicitatiegesprek. Het blijft altijd spannend, want hoe reageren mensen op het feit dat ik een tolk mee neem? Nou, hėėl goed blijkt! Ze zijn zelf ook benieuwd hoe het gaat met een tolk erbij, want het is nieuw voor hen, maar ze staan er wel voor open! Ik heb een goed gesprek gevoerd, voor mijn gevoel, maar of ik er door kom? We slaan maar aan het duimen!
En joh, wat waait het! Op weg naar de trein, werd ik bijna van mijn sokken geblazen. Wind vind ik niet erg, maar regen erbij? Not my cup of tea.
Vanavond gezellig nog een borrel. Maar daarover vast een andere keer meer.